Aswoensdag is in de rooms-katholieke traditie meer dan de dag na carnaval. Het is het begin van de zogenaamde veertigdagentijd, maar het is ook het einde van een andere cyclus.
Protestanten hebben de zeven lijdenszondagen van de lijdenstijd, rooms-katholieken beginnen wat later met hun veertigdagentijd, namelijk pas op Aswoensdag, want ze willen eerst nog even carnaval vieren. Zo lijkt het.
Want op de maandag voor Aswoensdag kun je de koster van een roomse kerk zien slepen met de oude Palmpasen van het jaar daarvoor. Die heeft hij netjes bewaard. op maandagochtend, terwijl andere parochianen uitslapen of zich voorbereiden op nog een avondje carnaval gaat de koster namelijk fikkie stoken. hij verbrandt al die mooie paastakken van het jaar daarvoor en verzamelt vervolgens de as. deze as lengt hij aan met wijwater, het geheel zet hij klaar. Want aan het eind van de ochtendmis komen de parochianen naar voren voor het ontvangen van het askruisje. De pastoor tekent bij elke parochiaan met een in de as gedoopte duim een kruisteken op het voorhoofd.
Op die manier is de cirkel rond. Wat moet je met die blijdschap van vorig jaar, van alles waar je toen zo blij mee was en waar nu alleen maar schuldgevoel van over is? Maak er een askruisje van op je gedoopte voorhoofd en denk erover na hoe Jezus telkens opnieuw dezelfde voor jou wil zijn. Zo zit er een grote boodschap in kleine dingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten