Maar even voor de duidelijkheid: ik zie mezelf als een behoudende gereformeerde met een evangelische inslag en daarom, ja daarom, ben ik voor zondagsarbeid. Zo staat het namelijk ook in de Catechismus uitgelegd.
Waar het Jodendom op de sabbat zich vooral onthoudt van het bouwwerk dat aan de tabernakel moet worden verricht (jazeker!), heeft het gereformeerd protestantisme, en dan zeker het gedeelte dat de Heidelbergse Catechismus gebruikt, het op de zondag over al het werk dat juist dan moet gebeuren. En dat is heel wat.
Om te beginnen moet je trouw op je werkplek verschijnen, dat is de kerk. Daar moet je Gods Woord horen, dus er moet iemand zijn die voorleest en uitlegt, je moet de sacramenten gebruiken, oftewel je wordt herinnerd aan je doop en je gebruikt zo mogelijk wekelijks het Avondmaal, je roept God de Here openlijk aan, wat je kunt doen door zelf hardop te bidden of door, nog mooier, vol enthousiasme mee te zingen. En tenslotte, last but not least, om de armen christelijke hulp te verlenen. Dat laatste kan dus een mantelzorger zijn die de hele zondag trouw op zijn of haar post is, of een verpleegkundige of verzorgende die de vuile was doet, of iemand die van zijn hoge salaris een substantieel deel afstaat aan mensen die het veel beter kunnen gebruiken.
Maar die rust dan? ja, daar heb je de zes volgende dagen voor. Op die dagen mag je namelijk rusten van je boze werken. Het werk dat vervolgens moet gebeuren is het werk van de Heilige Geest in jou.
Grappig, zo blijft er maar één werkdag over, de dag waar ik deze blog voor heb gemaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten