maandag 13 juni 2011

De terugkeer van de verloren zoon

Sinds het boek van Henri Nouwen, Eindelijk thuis, is het schilderij van Rembrandt, De terugkeer van de verloren zoon, alleen maar beroemder geworden. Je kunt wijzen op de handen, een mannenhand en een vrouwenhand. Je kunt wijzen op de dolk, die de verloren zoon als teken van zijn afkomst altijd heeft bewaard. Je kunt de versleten sandalen laten zien, of het hoofd met een kale kruin als die van een pasgeboren baby. Je kunt wijzen op de blinde ogen van de vader, de minachtende blik van de oudste zoon, of de knecht, die als toevallige getuige model staat voor ons allemaal. en je kunt natuurlijk gebruik maken van andere werken van Rembrandt. Het belangrijkste is dat je je laat inspireren tot meditatie over de gelijkenis.
Hieronder de plaatjes.


Het beroemde schilderij, het origineel hangt in Sint Petersburg in de Hermitage
Een andere versie, hier met de verloren zoon bezig zijn geld erdoorheen te jagen. In werkelijkheid zien we Rembrandt met Saskia. Het origineel hangt in Dresden.

Voor deze ets (1636) zouden we helemaal naar The National Gallery of Art in Washington moeten reizen, gelukkig is hij ook online te zien. Let op de dramatiek van de handeling.

Voor de laatste schets (1642) hoeven we gelukkig niet ver te reizen, deze hangt in het Teylers Museum in Haarlem. Deze is vooral als intiem te betitelen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten